Van mij wordt meer verwacht. Dat gevoel heb ik altijd gehad. Eigenlijk al sinds ik klein was. Maar waar komt dat gevoel vandaan? Zover ik mij kan herinneren heb ik nooit van mijn ouders gehoord dat ik harder mijn best moet doen omdat ze dat van mij verwachten. Wel dat ik harder mijn best moet doen dan vrienden en leeftijdgenoten hier in Nederland, maar dat had een andere reden. Waarom heb ik het mijzelf dat aangeleerd dat er meer van mij verwacht wordt? Ik merk het regelmatig aan mijzelf bij optredens. Ik sta lekker te zingen voor mijn gevoel en ik zie dan mensen naar mij kijken en met elkaar praten. Vinden ze het niet goed? Denk ik dan direct. Hadden ze er meer van verwacht? Ben ik dan te duur voor wat ik breng? Geen goede gedachtes als je staat op te treden en ik probeer ze ook snel weer uit te schakelen en mij weer op de muziek te concentreren. Het rare is dat ik het juist niet heb als ik kantoorwerk doe. Ik weet dat ik daar heel goed in ben. Ook uit ervaring weet ik dat…als je voor 6 maanden of zo aangenomen wordt maar uiteindelijk een jaar of langer mag blijven weet je dat je het goed doet. Maar zoals ik al zei dat weet ik ook gewoon, ook als ik niet langer kan blijven. Die zelfvertrouwen heb ik. Waarom heb ik dat dan niet in de muziek. Ik ben goed, anders kon ik dit niet al bijna 8 jaar professioneel doen. Waarom heb ik dan niet hetzelfde zelfvertrouwen als tijdens kantoorwerk. Eigenlijk is het helemaal niet dat anderen meer van mij verwachten, nee ik verwacht meer van mezelf. En het is al een grote stap dat ik mij dat, op deze zondag precies een jaar na mijn eerste eigen concert, besef en daar wat mee kan doen.