Zangeres Patricia Foort
Nostalgie voor jong en ouder
12jan

Gelukkig

Posted by: Patricia Foort
Reacties uitgeschakeld voor Gelukkig

The film/documentaire 20 feet from stardom heb ik tig keer gezien. Het is inspirerend voor mij. Hoe goed je ook bent als zangeres en hoe groot je wens om professioneel zangeres te zijn ook is en hoe hard je ook werkt dat betekent niet direct dat je dat ook gaat worden. Ik heb regelmatig mijzelf de vraag gesteld waarom ik dit talent heb gekregen, zeker als ik een aanvraag weer niet kreeg of er een baan bij moest zoeken om rond te komen. Wat is de bedoeling? Ik ben ervan overtuigd dat iedereen een talent heeft gekregen en dat iedereen hier wat mee moet doen (professioneel of hobbymatig) Maar hoe weet ik dan dat ik het er professioneel wat mee moet doen? Waarom doe ik mijzelf dit aan? Er zijn namelijk ruim genoeg zangers/zangeressen die iets met muziek doen. En die daar ook geld voor vragen. Mensen die ook een groot talent hebben, maar er veel minder voor vragen. Mensen die betaalbaarder zijn. Waarom maak ik het mijzelf dan zo moeilijk? Omdat ik de andere kant geprobeerd heb. Hard werken en daar elke maand een goed salaris voor krijgen. Weten wat er elke maand in en uit gaat. Je dus in principe niet bang hoeft te zijn qua inkomsten, want elke maand heb je die onzekerheid niet qua inkomsten. En daarnaast verdiende ik een leuk zakcentje met zingen. Dat had ik zo kunnen laten. Maar toen maakte geld mij dus inderdaad niet gelukkig. Zingen is mijn passie/leven en het talent dat ik heb meegekregen. Ik ben goed in zingen. Ik kan er mensen mee entertainen, ontroeren en laten swingen. En als ik dat zie, ben ik gelukkig. Waarom zou ik dan geen geld verdienen aan iets dat mij en anderen gelukkig maakt?

Wat zou jij doen als geld, te weinig energie en tijd geen issue meer waren?

Tags:
23nov

Niet beledigd

Posted by: Patricia Foort
Reacties uitgeschakeld voor Niet beledigd

Ik krijg vaak eten aangeboden tijdens/voor optredens. Dat is natuurlijk heel lief van de opdrachtgevers. Maar als ik enigszins de mogelijkheid heb om thuis te eten, eet ik liever thuis. Niet omdat het eten niet lekker is op de locatie..okay ik ben een moeilijke eter en lust niet alles, maar dat heeft er nu niks mee te maken. Maar ik heb altijd een gezonde spanning voor een optreden. Als ik dan ook nog wat eet vlak voor een optreden, wil het nog wel eens verkeerd vallen. Ik spreek uit ervaring, daarom sla ik meestal eten af. Dit kan natuurlijk niet als je een hele dag bij een klant bent voor bijvoorbeeld een optreden tijdens ceremonie, receptie en feest. Maar dan eet ik heel weinig. Qua drinken tijdens optredens is het spa blauw en jus d’orange. Thee moet ik niet drinken voor een optreden, want dan krijg ik een droge mond en keel. En voorheen dronk ik nog wel eens een cola light vooraf, maar ook daar krijg ik de laatste tijd last van. ;-)Eigenlijk ben ik wat dat betreft dus heel goedkoop voor klanten.

Het is geen winter of heb je het koud

Dit zijn opmerkingen die ik regelmatig krijg in mijn pauzes of na een optreden. Ik ben inderdaad een koukleum (ex-collega’s op kantoor kunnen dit beamen, op het werk had ik meestal een vest aan als iedereen in t shirt zat). Maar ik gooi mij er helemaal in bij optredens, met als gevolg dat er altijd wel zweetdoekjes nodig zijn. Gelukkig draag ik geen/weinig make-up 😂. In mijn pauze doe ik dan ook meestal een vest aan om de warmte vast te houden en geen kou te vatten. Ik ben daar namelijk best vatbaar voor en als zangeres is dat natuurlijk niet handig. Als ik klaar ben met het optreden, doe ik dan ook al is het zomer, een sjaal om en een vest/jas aan om dezelfde reden.

Werk

Na mijn optreden, zeker als het avondvullend was, heb ik nog heel veel energie. Wat goed is, want meestal moet ik nog een stukje rijden naar huis. Zeker als het een gelegenheid in een woonkamer of tuin is, wordt ik nog wel eens gevraagd om nog even te blijven en een drankje te doen. Maar ik heb dan net gewerkt en wil dan graag naar huis om daar nog even te relaxen. En daar nog even mijn hoofd legen. Voel je als opdrachtgever dus niet beledigd als ik zeg dat ik naar huis ga. Mijn werkdag is namelijk net voorbij en ik wil nog even thuis ontspannen.

Vatbaar

Zoals ik al zei ben ik heel vatbaar voor verkoudheid. Vooral bij de overgang van zomer naar herfst. Ik zou eigenlijk dan naar een warm land moeten om te overwinteren, maar ik krijg mijn vrouw niet mee ben ik bang :-). Zij houdt van de herfst en de verschillen in seizoenen. Ik hou me bij deze dus zeker aanbevolen voor optredens in warme landen van november tot maart 😉 Maar omdat ik dus weet dat ik uit moet kijken, heb ik van alle soorten middelen die ik kan gebruiken tegen verkoudheid en heesheid. Zo gebruik ik dan..heb je even?..Bisolviral, Otrivin Menthol, Allithym, Heltussis, Citrosan, thee met honing en citroen, Yogi thee throat comfort, citroensap met honing, zoutsnuiven (echt smerig en onprettig, maar helpt), gorgelen met zoutwater, stomen met Rhino caps inhalatiecapsules, voor het slapen insmeren (ook onder de voeten) met Vicks Vaporub en Fischerman Friends. Kortom een heel lijstje van spullen die voor mij werken. Elke zanger/zangeres heeft zijn eigen middelen die werken voor hen. Maar het is duidelijk dat wij als zanger/zangeres altijd bezig moeten zijn met het verzorgen van onze stem en luchtwegen.

Tags:
5okt

Mijn pad

Posted by: Patricia Foort
Reacties uitgeschakeld voor Mijn pad

Mensen vragen mij wel eens hoelang ik al zing. Ik zeg dan vanaf mijn 6e, tenminste zover ik mij kan herinneren. Ik kan mij herinneren dat ik altijd al iets met muziek heb gehad. Ik zie bijvoorbeeld voor mij dat mijn moeder in onze woning in Dordrecht een glazen tafel aan het schoonmaken was terwijl op de radio het lied Kungfu Fighting voorbij kwam. Dit lied was een hit in 1974 en ik ben geboren in 1971. Ik kan mij ook herinneren dat ik achterin de auto zat en dat we langs een speelgoedwinkel reden op de Brouwersdijk in Dordrecht. Op de radio speelde toen I’m not in love van 10CC, een hit in 1975. Het grappige is dat die herinneringen ook iedere keer terug komen als ik de liedjes hoor. Zo hebben we allemaal wel iets met muziek denk ik. Herinneringen van cassettebandjes maken en wachten tot je favoriete lied op de radio kwam. De top 40 opnemen. Leuke herinneringen.

Familie

Mijn hele familie heeft wat met muziek. Mijn vader, Frank (ook wel Franklin genoemd), was voordat ik geboren werd soulzanger in de Dordtse band Smash ’68. Ik heb heel wat krantenknipsels gelezen die hij bewaard had. Hij heeft toendertijd oa opgetreden met Patricia Paay, Lee Towers, Sandra Reemer, Johnny Jordaan. Hij heeft opgetreden in Duitsland en Zwitserland. Hij heeft ook met zangwedstrijden meegedaan die hij won. Heel leuk om dat te lezen. En ik ben ook best trots als ik dat lees. Helaas is hij in 2013 in Suriname overleden. Hij zong nog steeds. Mijn moeder zingt ook. Ze heeft altijd in koren gezongen, en nu (ze is nu 74) zingt ze nog steeds graag. Ze gaat regelmatig met mij mee tijdens optredens en swingt dan lekker mee. Ik ben ook heel trots op haar. Mijn ooms en tantes van mijn vaders kant zingen ook allemaal. Ik heb met 2 van hen in koren gezeten. En van mijn moeders kant zingen ze ook bijna allemaal. Mijn broer, Stanley, zingt ook. En hij is MC’er en DJ. Zijn zoon Lorenzo(18 jaar), is ook aan het dj’en geslagen en treedt nu regelmatig op. Mijn neef Lucien is een best bekende dj hier in Nederland. Kortom muziek is er altijd geweest in ons leven.

Ik

In het dagelijkse leven ben ik best bescheiden en soms verlegen. En dat komt ook naar boven tijdens optredens. Niet tijdens het zingen zelf, want dan sta ik er. Dat is ook gewoon echt mijn passie, dus dat kost geen moeite. Maar mijzelf verkopen daarna of op een trouwbeurs of zoiets. Nee, daar ben ik echt slecht in. Totaal niet commercieel. Ik ben dan bang dat mensen mij te opdringerig of zo gaan vinden. Dat had ik toen ik begon ook als mensen mij belden. Ik hoopte altijd dat ze me gewoon mailden, dan kan ik mijzelf goed uiten. Maar aan de telefoon vond ik dat lastiger. Dat gaat gelukkig al veel beter. Ik kijk het ook af bij anderen. Hoe zij het doen. Dat is natuurlijk ook wel lastig, want op een trouwbeurs bijvoorbeeld sta je doorgaans alleen als zangeres, dus kun je niet bij een andere artiest afkijken hoe zij het doen. En jezelf als fotograaf of taartenmaker verkopen, is anders dan als zangeres jezelf verkopen. Als fotograaf bijvoorbeeld heb je voorbeelden om te laten zien. Je hebt echt iets om te laten zien. Ik kan natuurlijk ook beelden van eerdere optredens laten zien, maar elk bruidspaar zoekt wel een fotograaf. Geen zangeres. Dus ik moet ze eerst warm maken voor het idee van een zangeres en dan moet ik mezelf ook verkopen. Lastig dus. Ik sta dan ook weinig op beurzen, en als ik er wel sta, dan is het omdat ik mag zingen op een moment dat er aandacht voor is. Want dan verkoop ik mijzelf het beste.

Geloof

Ondanks mijn bescheidenheid geloof ik er heilig in dat ik eindelijk op mijn pad loop. De weg er naartoe is via veel zijstraten, doodlopende wegen en doolhoven gegaan. En daar ik er nog steeds naast moet werken (of nu ww omdat mijn laatste bijbaan gestopt is vorige week) om de rekeningen te betalen, loopt er nog een smal weggetje naast, maar die weg wordt steeds smaller gelukkig. Met elke stap groeit mijn geloof in mijzelf. Dit natuurlijk ook door de steun die ik van mijn vrouw krijg en van mijn omgeving en klanten. Het heeft mij zo’n 25 jaar gekost. Af en toe stond ik op het juiste pad, maar was ie donker en vertrouwde ik het niet. 🙂 Nu is hij zeer duidelijk zichtbaar. Believe(!) me.

Tags:
28sep

Eerlijkheid

Posted by: Patricia Foort
Reacties uitgeschakeld voor Eerlijkheid

Eerlijkheid duurt het langst. Althans dat geldt zeker voor mij. Zowel in het dagelijks leven als in mijn werk als zangeres. Ik kan helaas nog niet fulltime van mijn inkomsten van de muziek leven, dus werk ik er zo mogelijk, op een kantoor, bij via uitzendbureau’s. Ik wil meer betaalde optredens per maand, daar ben ik open en eerlijk in. Dus als mensen zeggen dat ik lekker veel bezig ben, zeg ik ja, maar mag altijd meer.
Op mijn kantoorwerk gebeurde het nog wel eens dat er in mijn gezicht aardig wordt gedaan, maar dat er achter mijn rug om bij een leidinggevende geklaagd wordt. Dat raakt mij..niet dat er geklaagd wordt, maar wel dat het niet in mijn gezicht gezegd wordt. In mijn werk als zangeres werk ik met diverse leveranciers samen. Sommige kunnen zichzelf heel goed verkopen. Als ze dat waar kunnen maken, is dat natuurlijk top. Zo niet, zeg dat dan eerlijk. Als ik er tijdens een optreden achter kom, heb je je eerste indruk bij mij verpest. En je krijgt maar 1 kans voor een goede eerste druk, toch? Bij mij is what you see is what you get…;-) van de korte zwarte grijzende haren tot mijn voeten. En what I say is what you get (and more than that) Ik ben wel een kat uit de boom kijker. Dat komt waarschijnlijk door mijn bescheidenheid en verlegenheid, maar ik ben altijd eerlijk. Dat verwacht ik dus ook van anderen.

Onrecht

Ik kan niet tegen onrecht. Dat heb ik altijd gehad. Natuurlijk heb ik dan eigenlijk het verkeerde vak gekozen. In de muziekwereld is bijna niks rechtmatig. Je kunt hartstikke ‘goed’ zijn en hard werken. Maar dat betekent in deze business niet dat je daardoor veel meer werk krijgt. Andersom kun je Hollands Got Talent of zoiets winnen, dat betekent weer niet dat je dan heel goed bent. Dat is best frustrerend voor mij. Toen ik nog vol voor een kantoor carrière ging, hoefde ik ergens eigenlijk alleen voor te gaan. Ik had een doel en dat doel ging ik halen. Ook dat zat er al vroeg in. Toen ik 9 was kwamen we uit Suriname terug naar Nederland. Dat was in november. Ik had in Suriname de 3e klas (nu groep 5) gehaald, maar hier wilden ze me weer in de 3e klas zetten. No way, dacht ik. Dus ik heb ze even laten zien dat ik te goed was voor de 3e. Na een week zat ik in de vierde. Die mentaliteit en doorzettingsvermogen heb ik nog steeds, maar in het vak waar ik voor gekozen heb duurt het soms langer voordat het zich uitbetaalt.

Moet je niet zingen?

Dat is een vraag die ik regelmatig hoor als ik ergens in Goes ga kijken bij een optreden of ander evenement waar iemand staat op te treden. In het begin vond ik dat raar. Er staat toch iemand? Nu zie ik het als een compliment. Men kent mij dus en weet wat ik kan brengen. Ik sta eigenlijk bijna nooit op een openbaar of groot evenement in Goes. Natuurlijk niet omdat ik dat niet wil, maar ik krijg de vraag niet. Of dat met mijn eerdere blog, passend plaatje, te maken heeft of dat de organisatie van dat soort evenementen juist niet aan mij denkt…geen idee. Ik zing wel al een aantal jaren het lied The Rose tijdens de Delta Ride for the Roses, dat is een heel mooi doel om aan mee te mogen werken. Maar ik heb dus eerder openbare optredens buiten Zeeland dan binnen Zeeland. :-)Nu krijgt iedereen volgend jaar op 18 februari wel de kans om mij live in concert te zien. Ik geef dan mijn eigen concert in theater de Mythe. Maar dat is met kaartverkoop. Het voordeel is wel dat, als ik een openbaar optreden heb, er veel mensen op af komen die mij kennen omdat ze mij dus bijna nooit openbaar zien optreden. Elk nadeel…. Houdt mijn facebookpagina www.facebook.com/zangerespatriciafoort in de gaten voor alle (openbare) evenementen.

Tags:
7sep

Optredens

Posted by: Patricia Foort
Reacties uitgeschakeld voor Optredens

Mijn vrouw gaat regelmatig mee tijdens optredens. Vooral als het korte optredens of optredens op locaties zijn waarbij we een stuk moeten rijden. Soms maken we er dan weekendjes weg van. Een paar jaar geleden had ik een optreden in Rijssen. Dus hebben we het gecombineerd met een bezoek bij mijn schoonzus in Kampen. 2 jaar geleden mocht ik naar Texel voor een optreden. Ik heb toen nog een optreden kunnen regelen in het hotel waar we verbleven, de Smulpot. En we hebben er een heerlijk weekendje van gemaakt. In 2013 is ze natuurlijk ook mee gegaan toen ik voor optredens naar Lesbos mocht. In januari volgend jaar gaan we naar Hannover voor een optreden. Hopelijk volgen er de komende jaren nog meer van dit soort uitstapjes. Naar Amerika, Spanje, Frankrijk, Italië etc?  🙂 Ik heb ooit gelezen dat je je wensen in het universum los moet laten willen ze uitkomen. Dus bij deze.

Waarom?

Dat is de vraag die ik mijzelf uit onzekerheid stelde als ik weer eens een aanvraag kreeg voor een optreden in Overijssel of Utrecht of verder weg. Waarom kiezen ze voor mij terwijl ik zover weg woon. Er zijn toch ook goede artiesten in de buurt? Ben ik te ‘goedkoop’? Hoe hebben ze mij überhaupt gevonden! Dus geen Yeah, een leuke aanvraag, maar onzekerheid of ik wel goed genoeg was om helemaal uit Goes daarheen te rijden. Diezelfde onzekerheid zorgde ervoor dat ik in mijn beginjaren niet op mijn site of elders vermelde dat ik als zangeres van het conservatorium afgestudeerd was. Want dan moest ik toch wel heel erg goed zijn en kon ik die verwachtingen dan wel waarmaken. Gelukkig ben ik niet meer zo onzeker. Komt natuurlijk ook door de ervaring die ik nu heb en de reacties die ik van klanten en hun gasten krijg.

Stilstaan

Natuurlijk heb ik wel eens het gevoel dat ik stil sta in de voortgang van mijn bedrijf. Maar dat is niet het stilstaan wat ik nu bedoel. Op het conservatorium werd mij gevraagd om meer stil te staan op het podium. Daardoor hield ik meer controle over mijn stem. Dat klopte toen en dankzij mijn opleiding en techniek, heb ik controle over mijn stem gekregen. Maar ik kan niet stilstaan tijdens een optreden. Het gaat automatisch zonder na te denken. Dat is wat muziek met mij doet. En omdat ik mij er zo aan overgeef, komt het ook bij het publiek over. En bij muzikanten waar ik mee speel blijkbaar. Op 20 augustus heb ik vrijwillig voor een goede doel mee gedaan met een jamsessie in Dordrecht. 2 muzikanten kende ik van Facebook, de anderen helemaal niet. Niks gerepeteerd, gewoon lied uitkiezen op podium en gaan. Het waren allemaal ervaren muzikanten en dat was te merken. Van hun hoorde ik dat ik hen energie gaf door mijn performance. Nou, dat vond ik echt een super compliment.

Tags:
17aug

Betaalbaar

Posted by: Patricia Foort
Reacties uitgeschakeld voor Betaalbaar

In verschillende advertenties van leveranciers zie ik wel eens het woord betaalbaar staan. Ik heb het in het verleden ook gebruikt. Maar wat is betaalbaar en vanuit wiens zichtpunt? Ik kan iets betaalbaar vinden, maar als degene die het moet kopen of huren het niet betaalbaar vind, klopt het woord niet..voor hun. Stel dat ik mijn cd verkoop voor 10 euro en ik zeg erbij als reclame uiting betaalbaar, maar mijn klant heeft maar 5 euro te besteden (of wil maar 5 euro besteden…) dan is mijn cd voor de klant niet betaalbaar. Andersom kan het zo zijn dat ik vind dat een dienst van mij betaalbaar is, maar een klant heeft een veel hoger bedrag in gedachten, en vertrouwt daarom mijn kwaliteit niet. Ik gebruik het woord dus niet meer. Maar ja…hoe moet ik dan wel laten zien dat men waar krijgt voor zijn geld of ‘geen cent teveel hoor’ betaalt. Ik probeer meer mijn kwaliteiten te tonen en te laten zien wie ik ben en wat ik breng. In de hoop dat het niet meer uit maakt wat ik kost. Dat men gaat inzien dat je mij hoe dan ook moet boeken 🙂.

 

Concurrenten

In het verleden ben ik veel meer bezig geweest met mijn concurrenten..ik vind dat een vreselijk woord, dus zeg concullega’s. Waar zijn hun mee bezig, wat voor apparatuur gebruiken zij, hoeveel is hun gage, hoeveel optredens hebben zij etc. Nu ga ik van mijn eigen kracht uit. Geeft mij een veel rustiger gevoel. ;-)Natuurlijk wil ik meer optredens dan zij of nog beter op betere/leukere locaties dan zij. Maar ik zie soms reclameteksten op tv dat concurrenten bij naam genoemd worden in de negatieve zin en dat het bedrijf dat de reclame maakt daarom dus beter zou zijn of het anders doet. Bij sommige leveranciers zie ik ook termen als ‘onze concurrenten kijken het bij ons af’. Ik word daar kriekelig van. Voor mij zijn dat juist redenen om niet met zo’n bedrijf in zee te gaan. Ja, ik heb veel concullega’s. Maar iedereen is uniek en heeft iets wat de ander niet heeft. Het komt dus neer op smaak, beschikbaarheid en waarde.

 

Gunnen

En men moet het je gunnen. Ik denk dat dat onderschat wordt. Ik zie het ook bij programma’s als The Voice of Hollands Got Talent. Als je dus wel door die voorselecties heen komt en op tv staat, begint het pas. Het is natuurlijk appels met peren vergelijken dan. De een zingt een voor een bepaalde kijker schitterend nummer, de ander juist niet. Als een lied een kijker al niet raakt wordt het lastig voor de gemiddelde kijker om te horen of diegene het lied goed zingt. Maar als je het voor mekaar kan krijgen dat het bijna niet meer uitmaakt wat en hoe je iets zingt omdat men het je gunt, dan kun je heel ver komen in het programma. Daarna is natuurlijk weer een ander verhaal, want dan moet men voor je gaan betalen. En dan moet je het ook waard zijn. Maar een klant moet het mij dus ook gunnen dat ik bij diegene mag komen optreden of meerdere optredens mag komen verzorgen. En als ik dan ook nog goed werk aflever, heb ik een vaste klant die mij ook ‘verkoopt’ bij andere potentiële klanten. En dat is toch de beste reclame die ik kan krijgen.

 

Geen cent teveel hoor

Geen cent teveel hoor

Tags:
29jul

Yeah 6 jaar!! Of is het 10?

Posted by: Patricia Foort
Reacties uitgeschakeld voor Yeah 6 jaar!! Of is het 10?

In de lente van 2006 woonde ik in Ouddorp. Ik zong toen in bandjes en iemand had mij met mijn band zien optreden. Diegene ging trouwen en wilde graag dat ik tijdens diens huwelijksceremonie in Goedereede kwam zingen. Had ik nog nooit gedaan en ik had ook weinig liedjes instrumentaal. Maar zo goed en zo kwaad over een karaokeset die ik had heb ik twee liedjes gezongen. Dat was mijn eerste ervaring als solozangeres. Heel spannend. Een paar maanden later heb ik aardig wat liedjes gekocht, apparatuur geleend en mijn eerste try-out optreden gehouden in het restaurant van mijn toenmalige zwager en schoonzus, de Schelphoek in Serooskerke. Mijn toenmalige vriend verzorgde mijn geluid. Dat was november 2006. Het ging goed, ik kreeg zelfs fooi van wat gasten. Dus een kleine website gebouwd met wat info en demo’s opgenomen. In december 2006 had ik mijn eerste echte opdracht via die site, zingen tijdens een huwelijksceremonie in Brabant.

Meer optredens

Meer optredens volgden al snel. Een stuk of 20 in 2007. Veel ceremonies, maar ook huwelijksrecepties, vrouwenfeesten en huwelijksfeesten. In 2008 een stuk of 25. Ook veel verjaardagsfeesten en feesten ter gelegenheid van huwelijksjubileums. Maar ook feesten bij tennis- en voetbalverenigingen. Ik werd steeds meer zichtbaar. Ook in Noord-Holland, Twente, Limburg. En in Belgie. Dus in 2006 is het eigenlijk al begonnen. Nou ja, eigenlijk in 1998 al of zelfs ruim daarvoor al, maar dat verhaal heb ik eerder geblogd.

6 jaar

En toch vier ik dit jaar pas mijn 6 jarig bestaan als professioneel zangeres. En wel op 30 juli, mijn verjaardag. Dat klopt ook. Want in 2010 heb ik professionele foto’s laten maken. Toen heb ik ook een professionele website laten bouwen. Maar nog belangrijker, op 29 juli 2010 heb ik mij ingeschreven bij de KvK van Middelburg als professioneel zangeres met als startdatum 30 juli. Morgen, op mijn 45e verjaardag, ben ik dus 6 jaar professioneel zangeres. Een van de beste beslissingen die ik ooit gemaakt heb. Dit ondanks alle onzekerheden, gebrek aan optredens soms, teleurstellingen als klanten je niet boeken, geldgedoe, heftige concurrentie, weinig erkenning etc. Dus Yeah…6 jaar!!!

image

Tags:
17jul

Helemaal uit Zeeland?

Posted by: Patricia Foort
Reacties uitgeschakeld voor Helemaal uit Zeeland?

Ik treed in heel Nederland en daarbuiten op. Dat vind ik ook heerlijk overigens. Zeker als ik een hotel moet pakken omdat de afstand te groot is of omdat het te laat is om terug te rijden. Dan voelt het alsof ik een grote ster ben die op tournee is :-). Ik woon in Goes in Zeeland. Helemaal uit Zeeland is een opmerking die vaak gemaakt wordt als ik dat zeg. Zelfs al is het optreden in Rotterdam of Breda. Dat is slechts een uur rijden, maar Zeeland klinkt ver weg voor velen. Ik vind dat altijd wel grappig om te horen. En ik zie dan nog meer respect op de gezichten van gasten. Vanuit Groningen..ja, dan ligt Zeeland ver weg. En dan pak ik ook graag een hotel.

Nee, waar kom je oorspronkelijk vandaan.

De andere vraag die ik regelmatig krijg. Waarom, weet ik eigenlijk niet. Ik praat gewoon Nederlands. Ik zing natuurlijk wel voornamelijk in het Engels, maar tussendoor praat ik in het Nederlands. En toch gaan mensen ineens Engels tegen mij praten na afloop of in mijn pauzes. En dan praat ik Nederlands terug, maar pas laat schakelen ze over op het Nederlands. Zo laat, dat ik dan ga twijfelen of zij niet Engels zijn haha. Maar waar kom ik oorspronkelijk vandaan? Ik ben geboren en getogen in het mooie Dordrecht. Mijn ouders komen uit het mooie Suriname, maar dat hoorde bij Nederland in die tijd. Dus eigenlijk zou ik moeten zeggen uit Nederland, maar als ik Suriname zeg is het plaatje voor de vragensteller compleet 🙂

Weinig Nederlands

In mijn repertoire zitten weinig Nederlandstalige liedjes. En al helemaal geen Surinaamse liedjes. Ik heb Kleine wasjes en Zullen we maar weer er even in gehad, maar die passen totaal niet bij mij qua genre muziek die ik lekker vind om te zingen. (Ik kan er wel lekker op dansen overigens) En ik zing graag alleen maar liedjes die mijzelf ook raken of wat ik lekkere nummers vind. Hmmm nee..ook dat gaat niet helemaal op. Knock on Wood, Enough is Enough en Hot Stuff vind ik lekkere nummers om mee te zingen op de radio, maar als ik ze zelf moet zingen doen ze mij niks. Ze zitten dan ook niet in mijn repertoire. Behalve de meeste, vooral polonaise vragende Nederlandstalige liedjes, zijn er ook een paar Engelse nummers die ik nooit zal zingen. Een daarvan is een nummer die vaak gevraagd wordt. Ik zet het dan wel op in mijn pauze…Paradise by the dashboard light.

Tags:
10jul

Favoriet lied of genre

Posted by: Patricia Foort
Reacties uitgeschakeld voor Favoriet lied of genre

Wat is jouw favoriete lied. Of welke genre zing jij nou het liefste. 2 veelgestelde vragen aan mij. En twee vragen die ik heel lastig vind om te antwoorden. Alle liedjes die ik zing, zing ik uit mijn hart, anders zing ik ze niet. Dat is het voordeel van solozangeres zijn. Ik bepaal zelf welke liedjes ik in mijn repertoire opneem en welke niet. Tijdens huwelijksceremonies zing ik natuurlijk nog wel eens nummers die niet in mijn repertoire staan, maar deze moeten wel bij mijn stem en genre passen. Als ik een nummer echt niks vind en er niks mee kan, zing ik het niet. Want dan kan ik het niet overbrengen zoals ik dat zou moeten. Het is dan aan het bruidspaar of ze dan nog wel willen dat ik kom zingen of dat ze voor een ander lied kiezen. Ik heb een groot repertoire, op dit moment zo’n 415 liedjes, maar ik ben geen dj die alles draait en alles kan draaien. Daarnaast ben ik afhankelijk van mijn lichaam en stem. Ik kan wel als antwoord geven dat mijn favoriete genre soul is. Maar dat is ook een grijs gebied. Mijn favoriete zangeressen zijn Nina Simone, Aretha Franklin, Whitney Houston en recenter Adele. Ik zing graag muziek van deze dames, maar ook van Stevie Wonder en Tina Turner. Disco vind ik ook lekker om te brengen, maar de 2 verschillende Ave Maria’s vind ik ook mooi om te zingen. Kortom….

Uit mijn hoofd

Dat is ook een veelgestelde vraag. Of ik al die liedjes uit mijn hoofd zing. I wish… Ik ken heel veel liedjes wel uit mijn hoofd, maar ik ben onzeker, daar heb je dat woord weer, of ik ze op het moment van optreden nog wel ken, dus ik heb helaas altijd de teksten op een Ipad voor me staan. Daarnaast ben ik ook verlegen, dus ik kan soms dan gewoon naar de tekst kijken terwijl ik de tekst wel ken. Dit zodat ik dan soms niet naar mijn publiek hoef te kijken. Gelukkig heb ik daar de laatste jaren minder last van dan vroeger.

Covers

Ik heb een paar eigen nummers en die zing ik wel eens als ze gevraagd worden, maar ik ben een echte liefhebber van covers. Er zijn zoveel mooie nummers geschreven, die ook heerlijk zijn om te zingen. Ik probeer eigenlijk niet al teveel te luisteren naar het origineel, zodat ik er nog een beetje een eigen draai aan kan geven. Natuurlijk zou ik graag een grote hit scoren met een eigen lied. Ik kijk dan ook met veel bewondering naar artiesten als de Ladies of Soul en Ruth Jacott. Die hebben een hit of meerdere gescoord en kunnen daardoor lekker veel optreden in binnenland en buitenland. Geen idee of dat het ultieme doel is van iedere zanger of zangeres, maar het is in elk geval wel de mijne. Lekker veel optreden en daarmee mijn brood verdienen. Maar ik zal ook altijd covers blijven zingen…denk ik.

Tags: