Zangeres Patricia Foort
Nostalgie voor jong en ouder
23nov

Niet beledigd

Posted by: Patricia Foort
Reacties uitgeschakeld voor Niet beledigd

Ik krijg vaak eten aangeboden tijdens/voor optredens. Dat is natuurlijk heel lief van de opdrachtgevers. Maar als ik enigszins de mogelijkheid heb om thuis te eten, eet ik liever thuis. Niet omdat het eten niet lekker is op de locatie..okay ik ben een moeilijke eter en lust niet alles, maar dat heeft er nu niks mee te maken. Maar ik heb altijd een gezonde spanning voor een optreden. Als ik dan ook nog wat eet vlak voor een optreden, wil het nog wel eens verkeerd vallen. Ik spreek uit ervaring, daarom sla ik meestal eten af. Dit kan natuurlijk niet als je een hele dag bij een klant bent voor bijvoorbeeld een optreden tijdens ceremonie, receptie en feest. Maar dan eet ik heel weinig. Qua drinken tijdens optredens is het spa blauw en jus d’orange. Thee moet ik niet drinken voor een optreden, want dan krijg ik een droge mond en keel. En voorheen dronk ik nog wel eens een cola light vooraf, maar ook daar krijg ik de laatste tijd last van. ;-)Eigenlijk ben ik wat dat betreft dus heel goedkoop voor klanten.

Het is geen winter of heb je het koud

Dit zijn opmerkingen die ik regelmatig krijg in mijn pauzes of na een optreden. Ik ben inderdaad een koukleum (ex-collega’s op kantoor kunnen dit beamen, op het werk had ik meestal een vest aan als iedereen in t shirt zat). Maar ik gooi mij er helemaal in bij optredens, met als gevolg dat er altijd wel zweetdoekjes nodig zijn. Gelukkig draag ik geen/weinig make-up 😂. In mijn pauze doe ik dan ook meestal een vest aan om de warmte vast te houden en geen kou te vatten. Ik ben daar namelijk best vatbaar voor en als zangeres is dat natuurlijk niet handig. Als ik klaar ben met het optreden, doe ik dan ook al is het zomer, een sjaal om en een vest/jas aan om dezelfde reden.

Werk

Na mijn optreden, zeker als het avondvullend was, heb ik nog heel veel energie. Wat goed is, want meestal moet ik nog een stukje rijden naar huis. Zeker als het een gelegenheid in een woonkamer of tuin is, wordt ik nog wel eens gevraagd om nog even te blijven en een drankje te doen. Maar ik heb dan net gewerkt en wil dan graag naar huis om daar nog even te relaxen. En daar nog even mijn hoofd legen. Voel je als opdrachtgever dus niet beledigd als ik zeg dat ik naar huis ga. Mijn werkdag is namelijk net voorbij en ik wil nog even thuis ontspannen.

Vatbaar

Zoals ik al zei ben ik heel vatbaar voor verkoudheid. Vooral bij de overgang van zomer naar herfst. Ik zou eigenlijk dan naar een warm land moeten om te overwinteren, maar ik krijg mijn vrouw niet mee ben ik bang :-). Zij houdt van de herfst en de verschillen in seizoenen. Ik hou me bij deze dus zeker aanbevolen voor optredens in warme landen van november tot maart 😉 Maar omdat ik dus weet dat ik uit moet kijken, heb ik van alle soorten middelen die ik kan gebruiken tegen verkoudheid en heesheid. Zo gebruik ik dan..heb je even?..Bisolviral, Otrivin Menthol, Allithym, Heltussis, Citrosan, thee met honing en citroen, Yogi thee throat comfort, citroensap met honing, zoutsnuiven (echt smerig en onprettig, maar helpt), gorgelen met zoutwater, stomen met Rhino caps inhalatiecapsules, voor het slapen insmeren (ook onder de voeten) met Vicks Vaporub en Fischerman Friends. Kortom een heel lijstje van spullen die voor mij werken. Elke zanger/zangeres heeft zijn eigen middelen die werken voor hen. Maar het is duidelijk dat wij als zanger/zangeres altijd bezig moeten zijn met het verzorgen van onze stem en luchtwegen.

Tags:
2nov

Comfortzone

Posted by: Patricia Foort
Reacties uitgeschakeld voor Comfortzone

Op school, in mijn geval de MAVO en MEAO, had je groepjes. Je had de zogenaamde populaire groep met ‘mooie’ meiden die de meest recente mode droegen, goed gekapt waren en verkering hadden met de knappe stoere gozers van dezelfde groep. Deze knappe stoere gozers hadden ook de meest recente mode aan. Deze groep was niet heel hoogstaand qua leren, maar wel bekend bij iedereen. Dan had je de zogenaamde middenmoot groep. Geen recente mode, maar gewoon. Niet hoogstaand qua leren, maar gewoon. Je had hiervan eigenlijk een jongens groep en een meiden groep die zich soms mengde, maar meestal apart dingen deed. En de laatste groep was de groep die goed kon leren maar niks gaf om kleding. Ik hoorde overal bij. In een pauze kon ik bij alle groepen staan en werd ik ook bij alle groepen opgenomen. Ik kon met alle verhalen meepraten en alles observeren. En ja er werd natuurlijk ook over de andere groepen gekletst, maar men vertrouwde mij. Ik vertelde ook niks door. Ik wilde namelijk door iedereen aardig gevonden worden, dat was mijn doel. En zo zat ik in mijn comfortzone, want zodra het ergens over ging wat mij ongemakkelijk maakte glipte ik zo naar een andere groep. Ik hoefde dus nooit echt iets over mezelf te vertellen dat ik niet wilde. Ik hoorde overal bij. Maar dus ook nergens bij. Het door iedereen aardig gevonden worden syndroom heb ik nog lang gehad toen ik al werkte. Als iemand dan wat zei over mij dat ik niet leuk vond, hield ik mij in. Tot de spreekwoordelijke laatste druppel en dan kwam al mijn frustratie er in een keer uit. Tot verrassing van de ander natuurlijk want ik had nooit wat laten blijken. Gelukkig heb ik dat nu niet meer. Het zou mij als zangeres slapeloze nachten opleveren. Why don’t they like me!! Er wordt namelijk regelmatig niet meer gereageerd na het sturen van een offerte of je krijgt een afwijzing op je offerte. Vroeger ging ik dan na wat het zou kunnen zijn (uiterlijk, kleding, haar, prijs etc) Natuurlijk baal ik daar dan nog steeds van, ik wil alle opdrachten/aanvragen binnen halen. Maar ik probeer het niet meer persoonlijk te nemen. Ik was gewoon niet wat ze zoeken.

Gevoel

Je voelt wat je voelt. En dan kan iemand anders wel zeggen dat je dat niet ‘mag’ voelen omdat (vul hier iets irrelevant in) dat verandert je gevoel niet. En sorry zeggen haalt het gevoel ook niet weg. Als je een glas op de grond kapot gooit en sorry zegt is het glas nog steeds kapot. Maar iemand kan door sorry te zeggen en begrip voor je gevoelens te tonen wel wat van het eerste gevoel wegnemen. Ik ben soms onzeker over mijn carrière en of ik wel de juiste stappen zet. Dat wil ik dan gewoon kunnen uiten zonder dat iemand anders zegt dat ik me zo niet hoef te voelen. Rationeel weet ik dat het niet hoeft, maar dat is nou eenmaal wat ik voel. Op 18 oktober heb ik een Level Up inspiratiedag gehad en daar hoorde ik dat ik zelfverzekerd over kom. Mijn uiterlijk matcht dus niet altijd met mijn innerlijk. Maar ik ‘ontvang’ wat mijn zegt en doe er ook wat mee. Ik merk dan eigenlijk ook dat ik er zelfverzekerder van word.

Lef

In 1985 begon de Soundmixshow van Henny Huisman. Ik was toen 14 en hield toen al regelmatig concerten….in mijn slaapkamer voor mijn postervrienden. Maar ik was veel te verlegen om mij aan te melden voor de soundmixshow. Als die mensen die dan naar je kijken. En stel dat ik slecht was. En ik had ook niet de juiste kleding en uiterlijk en..en… Glenda Peters was de eerste winnares, Gerard Joling werd 3e. Later zouden Marco Borsato, Edsilia Rombley en Glennis Grace ook het programma winnen. Allemaal mensen waar je nu nog wat van hoort. Soms baal ik er wel van dat ik toen niet het lef had om mee te doen. Waar had ik dan nu gestaan in mijn carrière. Was ik ook populair geweest of had niemand meer wat van mij gehoord. Was ik nu misschien ook een Lady of Soul geweest? Zo knap dat die dames en heren dat wel aandurfden. En ook zo knap als ik nu die kids zie die meer durven en doen. Ik was er toen echt niet klaar voor. Geen idee waar mijn carrière nog heen gaat. Ik ben heel tevreden met wat ik tot nu toe al bereikt heb zonder kruiwagens en boekingskantoren. Op 18 februari 2017 ga ik eindelijk die slaapkamer uit komen met een eigen concert in het theater hier in Goes. En…op 30 november mag ik dat gevoel van in een theater staan al proeven. Ik mag dan met lady of soul Berget Lewis optreden tijdens haar concert in het theater de Maagd in Bergen op Zoom. Ik ben er klaar voor.

Tags:
5okt

Mijn pad

Posted by: Patricia Foort
Reacties uitgeschakeld voor Mijn pad

Mensen vragen mij wel eens hoelang ik al zing. Ik zeg dan vanaf mijn 6e, tenminste zover ik mij kan herinneren. Ik kan mij herinneren dat ik altijd al iets met muziek heb gehad. Ik zie bijvoorbeeld voor mij dat mijn moeder in onze woning in Dordrecht een glazen tafel aan het schoonmaken was terwijl op de radio het lied Kungfu Fighting voorbij kwam. Dit lied was een hit in 1974 en ik ben geboren in 1971. Ik kan mij ook herinneren dat ik achterin de auto zat en dat we langs een speelgoedwinkel reden op de Brouwersdijk in Dordrecht. Op de radio speelde toen I’m not in love van 10CC, een hit in 1975. Het grappige is dat die herinneringen ook iedere keer terug komen als ik de liedjes hoor. Zo hebben we allemaal wel iets met muziek denk ik. Herinneringen van cassettebandjes maken en wachten tot je favoriete lied op de radio kwam. De top 40 opnemen. Leuke herinneringen.

Familie

Mijn hele familie heeft wat met muziek. Mijn vader, Frank (ook wel Franklin genoemd), was voordat ik geboren werd soulzanger in de Dordtse band Smash ’68. Ik heb heel wat krantenknipsels gelezen die hij bewaard had. Hij heeft toendertijd oa opgetreden met Patricia Paay, Lee Towers, Sandra Reemer, Johnny Jordaan. Hij heeft opgetreden in Duitsland en Zwitserland. Hij heeft ook met zangwedstrijden meegedaan die hij won. Heel leuk om dat te lezen. En ik ben ook best trots als ik dat lees. Helaas is hij in 2013 in Suriname overleden. Hij zong nog steeds. Mijn moeder zingt ook. Ze heeft altijd in koren gezongen, en nu (ze is nu 74) zingt ze nog steeds graag. Ze gaat regelmatig met mij mee tijdens optredens en swingt dan lekker mee. Ik ben ook heel trots op haar. Mijn ooms en tantes van mijn vaders kant zingen ook allemaal. Ik heb met 2 van hen in koren gezeten. En van mijn moeders kant zingen ze ook bijna allemaal. Mijn broer, Stanley, zingt ook. En hij is MC’er en DJ. Zijn zoon Lorenzo(18 jaar), is ook aan het dj’en geslagen en treedt nu regelmatig op. Mijn neef Lucien is een best bekende dj hier in Nederland. Kortom muziek is er altijd geweest in ons leven.

Ik

In het dagelijkse leven ben ik best bescheiden en soms verlegen. En dat komt ook naar boven tijdens optredens. Niet tijdens het zingen zelf, want dan sta ik er. Dat is ook gewoon echt mijn passie, dus dat kost geen moeite. Maar mijzelf verkopen daarna of op een trouwbeurs of zoiets. Nee, daar ben ik echt slecht in. Totaal niet commercieel. Ik ben dan bang dat mensen mij te opdringerig of zo gaan vinden. Dat had ik toen ik begon ook als mensen mij belden. Ik hoopte altijd dat ze me gewoon mailden, dan kan ik mijzelf goed uiten. Maar aan de telefoon vond ik dat lastiger. Dat gaat gelukkig al veel beter. Ik kijk het ook af bij anderen. Hoe zij het doen. Dat is natuurlijk ook wel lastig, want op een trouwbeurs bijvoorbeeld sta je doorgaans alleen als zangeres, dus kun je niet bij een andere artiest afkijken hoe zij het doen. En jezelf als fotograaf of taartenmaker verkopen, is anders dan als zangeres jezelf verkopen. Als fotograaf bijvoorbeeld heb je voorbeelden om te laten zien. Je hebt echt iets om te laten zien. Ik kan natuurlijk ook beelden van eerdere optredens laten zien, maar elk bruidspaar zoekt wel een fotograaf. Geen zangeres. Dus ik moet ze eerst warm maken voor het idee van een zangeres en dan moet ik mezelf ook verkopen. Lastig dus. Ik sta dan ook weinig op beurzen, en als ik er wel sta, dan is het omdat ik mag zingen op een moment dat er aandacht voor is. Want dan verkoop ik mijzelf het beste.

Geloof

Ondanks mijn bescheidenheid geloof ik er heilig in dat ik eindelijk op mijn pad loop. De weg er naartoe is via veel zijstraten, doodlopende wegen en doolhoven gegaan. En daar ik er nog steeds naast moet werken (of nu ww omdat mijn laatste bijbaan gestopt is vorige week) om de rekeningen te betalen, loopt er nog een smal weggetje naast, maar die weg wordt steeds smaller gelukkig. Met elke stap groeit mijn geloof in mijzelf. Dit natuurlijk ook door de steun die ik van mijn vrouw krijg en van mijn omgeving en klanten. Het heeft mij zo’n 25 jaar gekost. Af en toe stond ik op het juiste pad, maar was ie donker en vertrouwde ik het niet. 🙂 Nu is hij zeer duidelijk zichtbaar. Believe(!) me.

Tags:
7sep

Optredens

Posted by: Patricia Foort
Reacties uitgeschakeld voor Optredens

Mijn vrouw gaat regelmatig mee tijdens optredens. Vooral als het korte optredens of optredens op locaties zijn waarbij we een stuk moeten rijden. Soms maken we er dan weekendjes weg van. Een paar jaar geleden had ik een optreden in Rijssen. Dus hebben we het gecombineerd met een bezoek bij mijn schoonzus in Kampen. 2 jaar geleden mocht ik naar Texel voor een optreden. Ik heb toen nog een optreden kunnen regelen in het hotel waar we verbleven, de Smulpot. En we hebben er een heerlijk weekendje van gemaakt. In 2013 is ze natuurlijk ook mee gegaan toen ik voor optredens naar Lesbos mocht. In januari volgend jaar gaan we naar Hannover voor een optreden. Hopelijk volgen er de komende jaren nog meer van dit soort uitstapjes. Naar Amerika, Spanje, Frankrijk, Italië etc?  🙂 Ik heb ooit gelezen dat je je wensen in het universum los moet laten willen ze uitkomen. Dus bij deze.

Waarom?

Dat is de vraag die ik mijzelf uit onzekerheid stelde als ik weer eens een aanvraag kreeg voor een optreden in Overijssel of Utrecht of verder weg. Waarom kiezen ze voor mij terwijl ik zover weg woon. Er zijn toch ook goede artiesten in de buurt? Ben ik te ‘goedkoop’? Hoe hebben ze mij überhaupt gevonden! Dus geen Yeah, een leuke aanvraag, maar onzekerheid of ik wel goed genoeg was om helemaal uit Goes daarheen te rijden. Diezelfde onzekerheid zorgde ervoor dat ik in mijn beginjaren niet op mijn site of elders vermelde dat ik als zangeres van het conservatorium afgestudeerd was. Want dan moest ik toch wel heel erg goed zijn en kon ik die verwachtingen dan wel waarmaken. Gelukkig ben ik niet meer zo onzeker. Komt natuurlijk ook door de ervaring die ik nu heb en de reacties die ik van klanten en hun gasten krijg.

Stilstaan

Natuurlijk heb ik wel eens het gevoel dat ik stil sta in de voortgang van mijn bedrijf. Maar dat is niet het stilstaan wat ik nu bedoel. Op het conservatorium werd mij gevraagd om meer stil te staan op het podium. Daardoor hield ik meer controle over mijn stem. Dat klopte toen en dankzij mijn opleiding en techniek, heb ik controle over mijn stem gekregen. Maar ik kan niet stilstaan tijdens een optreden. Het gaat automatisch zonder na te denken. Dat is wat muziek met mij doet. En omdat ik mij er zo aan overgeef, komt het ook bij het publiek over. En bij muzikanten waar ik mee speel blijkbaar. Op 20 augustus heb ik vrijwillig voor een goede doel mee gedaan met een jamsessie in Dordrecht. 2 muzikanten kende ik van Facebook, de anderen helemaal niet. Niks gerepeteerd, gewoon lied uitkiezen op podium en gaan. Het waren allemaal ervaren muzikanten en dat was te merken. Van hun hoorde ik dat ik hen energie gaf door mijn performance. Nou, dat vond ik echt een super compliment.

Tags:
3jul

Samenwerken

Posted by: Patricia Foort
Reacties uitgeschakeld voor Samenwerken

Helaas komt het nog wel eens voor dat ik dubbele boekingen heb of niet kan in verband met vakantie. Ik werk samen met diverse collega’s, ik zie niemand als concurrent. Zangeres Saskia Dian, zanger/saxofonist/toetsenist Philip Stobbelaar of zanger/toetsenist Peter Heyt bijvoorbeeld. Ik check dan of een van hen kan en stel ze dan voor aan de opdrachtgever. En zij doen dat ook. Je komt in deze wereld niet ver zonder samen te werken. En waarom zou je dat ook niet doen? Bang om in de toekomst opdrachten te verliezen? Jaloezie? Dat werkt volgens mij niet. En als de opdrachtgever in de toekomst wel voor mijn collega kiest in plaats van voor mij, dan heb ik de opdrachtgever toch goed geholpen?

Het gaat verder

Maar het samenwerken gaat verder dan muzikanten onder elkaar. Vooral onder beroeps dienstverleners in de bruiloftsbranche. In 2014 mocht ik op Texel optreden tijdens een huwelijksceremonie(en nog een optreden kunnen regelen in het hotel waar ik sliep). Dit optreden had ik dankzij trouwambtenaar Andrea Schipper. Dit jaar heb ik in september een optreden tijdens een huwelijksceremonie van een Duits bruidspaar dankzij trouwambtenaar Jacomien Valk. En ook door fotografen, weddingplanners, uitvaartondernemers en andere trouwambtenaren word ik regelmatig voorgesteld bij opdrachtgevers. En andersom ook. Natuurlijk krijg ik niet altijd de opdracht, maar het geeft een heerlijk gevoel als je een klant en leverancier aan elkaar kunt koppelen.

Waarom solo

Ik ben altijd zoekende geweest naar een gitarist of toetsenist om een duo mee te vormen. Maar de combinatie is lastig te vinden. Diegene moet ruimte hebben in zijn agenda om optredens te verzorgen en er moet een klik zijn. Samen met een van mijn beste vriendinnen heb ik ook kort een duo gevormd, maar we werden niet geboekt. Per dit jaar ga ik wel zoveel mogelijk met geluidsman van Famous AVL op pad. Ik vind namelijk dat het zelf verzorgen van mijn geluid, ten koste gaat van de kwaliteit die ik wil leveren tijdens mijn optredens. Ik kan mij nu veel beter concentreren op het overbrengen van wat ik zing. Daarnaast zijn zij ook een drive-in show en werk ik ook regelmatig samen met andere dj’s tijdens optredens. En ik ben ook nog altijd met mijn voormalige coverband Lady Marmelade te boeken. Of met gospelgroeps the Soul of Gospel en the Gospel Queens. Dus niet helemaal solo.

Tags:
29jun

Opleiding en/of ervaring en/of talent

Posted by: Patricia Foort
Reacties uitgeschakeld voor Opleiding en/of ervaring en/of talent

Toen ik klaar was met de MEAO had ik geen idee wat ik wilde gaan doen. Zou ik Engels gaan studeren of werd het rechten? Ik wilde met zanglessen beginnen, voor de ontwikkeling van mijn stem. Tijdens de tweede les kwam mijn moeder op verzoek van de leraar mee. Of wij wel eens aan het conservatorium hadden gedacht. Eh nee. Of ik daar over na wilde denken. Zingen vond en vind ik heerlijk dus waarom niet een poging wagen. Nooit met de gedachte dat ik echt zangeres zou worden. Ik heb eerst een vooropleiding gedaan, want van solfège(muziek theorie) en zo had ik geen kaas gegeten. Ik ben in Rotterdam en Hilversum tijdens een open dag gaan kijken. Rotterdam omdat het dichtbij mijn woonplaats Dordrecht was en Hilversum omdat dat de beste was had ik gehoord. Tot mijn grote verbazing ben ik bij allebei direct aangenomen voor het 1e jaar(er was ook een vooropleiding) Hilversum voelde beter, dus ondanks de afstand heb ik daarvoor gekozen. In 1998 ben ik als zangeres/zangdocente afgestudeerd van het conservatorium. Een HBO diploma op zak die zei dat mijn vakgebied zangeres is.

Zangeres

En toen was ik dus zangeres. Als je een diploma haalt als accountant of advocaat, ga je daarna vacatures zoeken in jouw vakgebied. Daar solliciteer je dan op en hoopt aangenomen te worden dankzij je papieren. Als zangeres is dat niet zo. Die vacatures staan niet in de krant of nu op internet. Zou wel gaaf zijn overigens. Mijn ideale vacature zou dan zijn: Zangeres gezocht voor zeker 12 optredens per maand. Maximale duur per optreden 60 minuten. Gage in overleg. Optredens ook in het buitenland. 😉Mocht je dit soort vacatures zien of hebben, bel me.

Voor de klussen die ik doorgaans krijg maakt het meestal niet uit of ik wel of geen diploma heb. Ruth Jacott heeft op hetzelfde conservatorium gezeten maar werd succesvol en is met de opleiding gestopt. Ik heb haar wel eens gevraagd of ze er geen spijt van had. Zij zou iedereen aanraden om wel de opleiding te doen, maar voor haar was het niet meer te combineren. Desree (2 brothers on the fourth floor) is in hetzelfde jaar als ik afgestudeerd. Maar zij vond het ook lastig om te combineren. Ze heeft veel lessen gemist. Deze dames hadden al succes als zangeres zonder diploma. Het diploma zorgt er niet voor dat ik veel opdrachten binnen haal. Maar ik ben er wel trots op en het bevestigd mijn talent en beroep als zangeres.

Talent of ervaring

Zowel ervaring als talent zijn belangrijk vind ik. En voor sommige opdrachtgevers is je prijs het belangrijkst, maar omdat gratis altijd goedkoper is, ben ik gestopt met het proberen te concurreren met prijs. Dat ik kon zingen was al vroeg duidelijk, maar als verlegen meisje is aandacht krijgen best eng. Toen ik mijn diploma had, had ik te weinig ervaring om vol overgave voor publiek te zingen vond ik. En ik wilde zekerheid kwa inkomsten, dus ik ben een baan gaan zoeken richting mijn MEAO diploma. Lang verhaal kort, na vele verschillende banen, veel meer ervaring en zelfvertrouwen, heb ik mede door een persoonlijk voorval toch mijn hart(passie) gevolgd. Ik ben in 2010 zangeres geworden.

Tags: