Zangeres Patricia Foort
Nostalgie voor jong en ouder
10dec

Traditie

Posted by: Patricia Foort
Reacties uitgeschakeld voor Traditie

Ik hou van deze tijd van het jaar zo rond 10 december. De sneeuw en kou uitgezonderd. Ondanks het feit dat ik hier geboren en getogen ben, wil mijn lichaam zich niet aanpassen aan de kou 😉 Kerstliedjes op de radio, iedereen lijkt vrolijker en ondanks het koude weer is de sfeer warmer door alle kerstlichtjes en kerstbomen. Alle winkels zijn mooi versierd en er is veel bling bling kleding te koop die super zijn voor mijn optredens. Ik heb van 1976 tot 1980 in Suriname gewoond en ook daar is de traditie van liedjes en versieringen vol aanwezig. Daar liep ik natuurlijk dan wel in mijn korte broek rond met kerst. Dus een iets andere viering maar net zo leuk. Ik vind het in deze tijd heerlijk om kerstfilms aan te zetten, verwarming lekker warm aan en lekker eten/drinken. En ik begin dan ook altijd jaar en mijn leven te overdenken. Waar sta ik nu, wat heb ik bereikt en waar ga ik heen. Dit jaar was muzikaal gezien een super jaar met als grootste hoogtepunt mijn eigen concert in theater de Mythe voor 422 betalende gasten. Ik denk er echt elke dag met veel plezier aan terug. Wat natuurlijk ook super gaaf was was mijn optreden met een combo in restaurant Lisse in Kentucky. Één van mijn muziekdromen is een eigen jazz/soul combo met toetsenist, (contra)bassist en drums. It’s gonna happen! En natuurlijk nog een mooi optreden met gitarist Tom Punt mogen geven tijdens een huwelijksceremonie en receptie op Mallorca. Daarnaast een swingend optreden gehad in de buurt van Hannover in Duitsland. Met nog vele mooie optredens was het een super jaar die qua aantallen niet het record zal breken denk ik, maar we tellen vanaf dit jaar ook niet meer. Ik ga voor kwaliteit en niet voor kwantiteit. In 2018 hoop ik een cd met vooral nieuwe en eigen nummers op te nemen. En wat er voor de rest op mijn muzikale pad komt geen idee, want ik probeer meer in het nu te leven. Maar ik hoop natuurlijk op veel optredens tijdens verjaardagsfeesten, huwelijksjubileums, bruiloften, recepties, congressen, in restaurants, in hotels in heel Nederland, België, Duitsland maar hopelijk ook in landen waar ik een vliegticket voor nodig heb. Mijn agenda voor 2018 is open. Er staan wel al wat data in die reeds bezet zijn, maar ik heb nog genoeg ruimte om mensen blij te maken met muziek. Alvast fijne kerstdagen en een super gezond liefdevol 2018. Don’t take life for granted, cause it’s shorter than you think.

Believe

Tags:
1feb

Uniek

Posted by: Patricia Foort
Reacties uitgeschakeld voor Uniek

Ik ben uniek. Er is niemand zoals ik. Een Nederlandse zangeres van Surinaamse afkomst geboren in Dordrecht woonachtig in Goes, afgestudeerd aan het conservatorium van Hilversum. Dat ben ik onder andere. Ik kan mij niemand bedenken die precies diezelfde achtergrond heeft. Ik ben dus uniek. Jij ook. Waarom praten we dan toch over concurrentie? Als iedereen uniek is, is er toch geen concurrentie? Helaas wel, want hoe uniek we ook allemaal zijn, er zijn altijd anderen die precies hetzelfde werk doen als jij. Ik ben solo zangeres en met mij zijn er velen die dit werk doen. Hoe onderscheid ik mij dan van mijn concurrentie? Ik heb geen idee :-). Ik heb daar jaren over na gedacht en probeerde iedere keer wat te verzinnen wat anderen niet doen. Wel met een toetsenist, niet met een toetsenist. Met een gitarist, niet met gitarist. Met een andere zanger of zangeres die een heel ander repertoire heeft dan ik een duo vormen. Een vaste combinatie vormen met een dj. Mijn prijs aardig verlagen of juist verhogen. Etc etc. Allemaal zaken die ik bij concurrenten zag. Als ik dat ook ga doen dan…. En toch haalde ik niet de 120 optredens per jaar die ik toendertijd wilde halen. En waarom niet? Omdat ik niet hetzelfde ben als mijn concurrentie of eigenlijk concullega’s.  Ja, ik zing in sommige gevallen dezelfde liedjes, maar ik heb niet dezelfde stem of voorkomen als zij. We kleden ons niet gelijk. We lijken ook niet op elkaar. We zijn uniek. Maar dat is dus wel heel smaakgevoelig. Dus ja, ik kan er alles aan willen doen om mijzelf te onderscheiden, maar als mijn stem, manier van optreden, muziek die ik breng of voorkomen niet de smaak is van degene die mij moet boeken, kan ik er alles aan doen om dit te veranderen, zij gaan mij niet boeken. Want geven de voorkeur aan een ander unieke  zanger/zangeres. Dan zou ik wellicht eigen nummers moeten gaan doen in plaats van covers. Maar ook dan is het smaakgevoelig of ze deze nummers gaan kopen en of ze mij gaan boeken. Dus…ik kijk nu naar wat ik wil over brengen, wat ik wil zingen, wat ik qua gage/prijs wil ontvangen en wat ik daaraan over wil/moet houden. Daarin ben ik niet uniek, maar ik ben uniek genoeg.

Tags:
12jan

Gelukkig

Posted by: Patricia Foort
Reacties uitgeschakeld voor Gelukkig

The film/documentaire 20 feet from stardom heb ik tig keer gezien. Het is inspirerend voor mij. Hoe goed je ook bent als zangeres en hoe groot je wens om professioneel zangeres te zijn ook is en hoe hard je ook werkt dat betekent niet direct dat je dat ook gaat worden. Ik heb regelmatig mijzelf de vraag gesteld waarom ik dit talent heb gekregen, zeker als ik een aanvraag weer niet kreeg of er een baan bij moest zoeken om rond te komen. Wat is de bedoeling? Ik ben ervan overtuigd dat iedereen een talent heeft gekregen en dat iedereen hier wat mee moet doen (professioneel of hobbymatig) Maar hoe weet ik dan dat ik het er professioneel wat mee moet doen? Waarom doe ik mijzelf dit aan? Er zijn namelijk ruim genoeg zangers/zangeressen die iets met muziek doen. En die daar ook geld voor vragen. Mensen die ook een groot talent hebben, maar er veel minder voor vragen. Mensen die betaalbaarder zijn. Waarom maak ik het mijzelf dan zo moeilijk? Omdat ik de andere kant geprobeerd heb. Hard werken en daar elke maand een goed salaris voor krijgen. Weten wat er elke maand in en uit gaat. Je dus in principe niet bang hoeft te zijn qua inkomsten, want elke maand heb je die onzekerheid niet qua inkomsten. En daarnaast verdiende ik een leuk zakcentje met zingen. Dat had ik zo kunnen laten. Maar toen maakte geld mij dus inderdaad niet gelukkig. Zingen is mijn passie/leven en het talent dat ik heb meegekregen. Ik ben goed in zingen. Ik kan er mensen mee entertainen, ontroeren en laten swingen. En als ik dat zie, ben ik gelukkig. Waarom zou ik dan geen geld verdienen aan iets dat mij en anderen gelukkig maakt?

Wat zou jij doen als geld, te weinig energie en tijd geen issue meer waren?

Tags:
23nov

Niet beledigd

Posted by: Patricia Foort
Reacties uitgeschakeld voor Niet beledigd

Ik krijg vaak eten aangeboden tijdens/voor optredens. Dat is natuurlijk heel lief van de opdrachtgevers. Maar als ik enigszins de mogelijkheid heb om thuis te eten, eet ik liever thuis. Niet omdat het eten niet lekker is op de locatie..okay ik ben een moeilijke eter en lust niet alles, maar dat heeft er nu niks mee te maken. Maar ik heb altijd een gezonde spanning voor een optreden. Als ik dan ook nog wat eet vlak voor een optreden, wil het nog wel eens verkeerd vallen. Ik spreek uit ervaring, daarom sla ik meestal eten af. Dit kan natuurlijk niet als je een hele dag bij een klant bent voor bijvoorbeeld een optreden tijdens ceremonie, receptie en feest. Maar dan eet ik heel weinig. Qua drinken tijdens optredens is het spa blauw en jus d’orange. Thee moet ik niet drinken voor een optreden, want dan krijg ik een droge mond en keel. En voorheen dronk ik nog wel eens een cola light vooraf, maar ook daar krijg ik de laatste tijd last van. ;-)Eigenlijk ben ik wat dat betreft dus heel goedkoop voor klanten.

Het is geen winter of heb je het koud

Dit zijn opmerkingen die ik regelmatig krijg in mijn pauzes of na een optreden. Ik ben inderdaad een koukleum (ex-collega’s op kantoor kunnen dit beamen, op het werk had ik meestal een vest aan als iedereen in t shirt zat). Maar ik gooi mij er helemaal in bij optredens, met als gevolg dat er altijd wel zweetdoekjes nodig zijn. Gelukkig draag ik geen/weinig make-up 😂. In mijn pauze doe ik dan ook meestal een vest aan om de warmte vast te houden en geen kou te vatten. Ik ben daar namelijk best vatbaar voor en als zangeres is dat natuurlijk niet handig. Als ik klaar ben met het optreden, doe ik dan ook al is het zomer, een sjaal om en een vest/jas aan om dezelfde reden.

Werk

Na mijn optreden, zeker als het avondvullend was, heb ik nog heel veel energie. Wat goed is, want meestal moet ik nog een stukje rijden naar huis. Zeker als het een gelegenheid in een woonkamer of tuin is, wordt ik nog wel eens gevraagd om nog even te blijven en een drankje te doen. Maar ik heb dan net gewerkt en wil dan graag naar huis om daar nog even te relaxen. En daar nog even mijn hoofd legen. Voel je als opdrachtgever dus niet beledigd als ik zeg dat ik naar huis ga. Mijn werkdag is namelijk net voorbij en ik wil nog even thuis ontspannen.

Vatbaar

Zoals ik al zei ben ik heel vatbaar voor verkoudheid. Vooral bij de overgang van zomer naar herfst. Ik zou eigenlijk dan naar een warm land moeten om te overwinteren, maar ik krijg mijn vrouw niet mee ben ik bang :-). Zij houdt van de herfst en de verschillen in seizoenen. Ik hou me bij deze dus zeker aanbevolen voor optredens in warme landen van november tot maart 😉 Maar omdat ik dus weet dat ik uit moet kijken, heb ik van alle soorten middelen die ik kan gebruiken tegen verkoudheid en heesheid. Zo gebruik ik dan..heb je even?..Bisolviral, Otrivin Menthol, Allithym, Heltussis, Citrosan, thee met honing en citroen, Yogi thee throat comfort, citroensap met honing, zoutsnuiven (echt smerig en onprettig, maar helpt), gorgelen met zoutwater, stomen met Rhino caps inhalatiecapsules, voor het slapen insmeren (ook onder de voeten) met Vicks Vaporub en Fischerman Friends. Kortom een heel lijstje van spullen die voor mij werken. Elke zanger/zangeres heeft zijn eigen middelen die werken voor hen. Maar het is duidelijk dat wij als zanger/zangeres altijd bezig moeten zijn met het verzorgen van onze stem en luchtwegen.

Tags:
9nov

Omdenken

Posted by: Patricia Foort
Reacties uitgeschakeld voor Omdenken

Hoe eerlijk moet je zijn? Als een vriend op Facebook iets op Facebook of elders plaatst waar je het niet mee eens bent, moet je er dan wat over zeggen? Als je met iemand staat te praten en diegene riekt uit zijn mond, moet je het dan zeggen? Ik heb ooit na weken tegen iemand gezegd dat diegene stonk naar zweet. Het kostte mij veel moeite om te zeggen, maar ik vond dat het niet anders kon. Diegene wist het niet, niemand had het ooit gezegd. Daarna rook diegene aangenamer. Als zangeres probeer ik mij altijd representatief te kleden, maar ik heb wel eens met een andere leverancier samengewerkt die dat niet was tijdens bruiloftsfeesten. Zowel qua kleding als qua…geur niet. Ik heb er niks van durven zeggen. Maar vond het eigenlijk niet kunnen. Had ik er wel wat van moeten zeggen? Hoe ver ga je dus qua eerlijkheid?

Omdenken

Het gaat op dit moment heel goed met mijn zangcarrière. Er komen verschillende leuke onverwachte opdrachten op mijn pad. En dat eigenlijk sinds ik gestopt ben met het ‘trekken aan het gras om het te laten groeien’. Ik gaf het nu genoeg water en zorg er goed voor, maar laat het zijn tijd nemen. Go with the flow dus. Dat is voor een controlefreak als ik best omschakelen, maar het geeft mij aan de andere kant ook meer rust. Wat ik ook probeer is alles positief te zien. Vroeger zou ik denken, wat als de opdrachten niet zo gaan als ze moeten gaan. En wat als ze mij toch niet goed genoeg vinden of dat de opdracht toch niet door gaat? Heel negatief dus. Als ik nu die gedachten dreig te krijgen, schakel ik ze om naar: Wat als de opdracht veel beter gaat als ik of de klant gedacht had en wat als daar weer leuke andere opdrachten uitkomen. Ook dat geeft mij dan meer rust en gezonde positieve spanning. Ik kan dan haast niet wachten om weer lekker de ‘bühne’ op te gaan 🙂

Blanco

Kun je ergens echt blanco in staan als mens? We hebben allemaal een rugzak, de ene heeft een grotere dan de ander. En aan de buitenkant kun je niet zien wat voor rugzak iemand bij zich heeft. Maar die rugzak beïnvloed volgens mij altijd wel je mening of zicht op iets. Ik las een tijdje geleden deze quote: ‘We zien dingen niet zoals ze zijn, maar zoals wij zijn’  Ik denk dat dat klopt. Mijn opvoeding, waar ik opgevoed ben en wat ik meegemaakt hebt heeft invloed op hoe ik zaken zie en bejegen. Dat geldt voor elke individu. En daarnaast heeft iedereen een eigen smaak en voorkeur. Op papier kan ik de beste kandidaat zijn voor een opdracht en ook qua stem. Maar als na gesprek blijkt dat de opdrachtgever mij niet ‘voelt’ en een ander wel, kan ik daar niks aan veranderen. Dit kan natuurlijk frustrerend zijn, maar dat is ook de charme van het dienstverlenend werken. You win some, you lose some. Maar als ik de komende weken, maanden mag winnen ben ik een zeer tevreden mens…met dan natuurlijk weer de angst voor het moment dat het wellicht stopt. Waardoor ik weer ga omdenken en ….

Tags:
2nov

Comfortzone

Posted by: Patricia Foort
Reacties uitgeschakeld voor Comfortzone

Op school, in mijn geval de MAVO en MEAO, had je groepjes. Je had de zogenaamde populaire groep met ‘mooie’ meiden die de meest recente mode droegen, goed gekapt waren en verkering hadden met de knappe stoere gozers van dezelfde groep. Deze knappe stoere gozers hadden ook de meest recente mode aan. Deze groep was niet heel hoogstaand qua leren, maar wel bekend bij iedereen. Dan had je de zogenaamde middenmoot groep. Geen recente mode, maar gewoon. Niet hoogstaand qua leren, maar gewoon. Je had hiervan eigenlijk een jongens groep en een meiden groep die zich soms mengde, maar meestal apart dingen deed. En de laatste groep was de groep die goed kon leren maar niks gaf om kleding. Ik hoorde overal bij. In een pauze kon ik bij alle groepen staan en werd ik ook bij alle groepen opgenomen. Ik kon met alle verhalen meepraten en alles observeren. En ja er werd natuurlijk ook over de andere groepen gekletst, maar men vertrouwde mij. Ik vertelde ook niks door. Ik wilde namelijk door iedereen aardig gevonden worden, dat was mijn doel. En zo zat ik in mijn comfortzone, want zodra het ergens over ging wat mij ongemakkelijk maakte glipte ik zo naar een andere groep. Ik hoefde dus nooit echt iets over mezelf te vertellen dat ik niet wilde. Ik hoorde overal bij. Maar dus ook nergens bij. Het door iedereen aardig gevonden worden syndroom heb ik nog lang gehad toen ik al werkte. Als iemand dan wat zei over mij dat ik niet leuk vond, hield ik mij in. Tot de spreekwoordelijke laatste druppel en dan kwam al mijn frustratie er in een keer uit. Tot verrassing van de ander natuurlijk want ik had nooit wat laten blijken. Gelukkig heb ik dat nu niet meer. Het zou mij als zangeres slapeloze nachten opleveren. Why don’t they like me!! Er wordt namelijk regelmatig niet meer gereageerd na het sturen van een offerte of je krijgt een afwijzing op je offerte. Vroeger ging ik dan na wat het zou kunnen zijn (uiterlijk, kleding, haar, prijs etc) Natuurlijk baal ik daar dan nog steeds van, ik wil alle opdrachten/aanvragen binnen halen. Maar ik probeer het niet meer persoonlijk te nemen. Ik was gewoon niet wat ze zoeken.

Gevoel

Je voelt wat je voelt. En dan kan iemand anders wel zeggen dat je dat niet ‘mag’ voelen omdat (vul hier iets irrelevant in) dat verandert je gevoel niet. En sorry zeggen haalt het gevoel ook niet weg. Als je een glas op de grond kapot gooit en sorry zegt is het glas nog steeds kapot. Maar iemand kan door sorry te zeggen en begrip voor je gevoelens te tonen wel wat van het eerste gevoel wegnemen. Ik ben soms onzeker over mijn carrière en of ik wel de juiste stappen zet. Dat wil ik dan gewoon kunnen uiten zonder dat iemand anders zegt dat ik me zo niet hoef te voelen. Rationeel weet ik dat het niet hoeft, maar dat is nou eenmaal wat ik voel. Op 18 oktober heb ik een Level Up inspiratiedag gehad en daar hoorde ik dat ik zelfverzekerd over kom. Mijn uiterlijk matcht dus niet altijd met mijn innerlijk. Maar ik ‘ontvang’ wat mijn zegt en doe er ook wat mee. Ik merk dan eigenlijk ook dat ik er zelfverzekerder van word.

Lef

In 1985 begon de Soundmixshow van Henny Huisman. Ik was toen 14 en hield toen al regelmatig concerten….in mijn slaapkamer voor mijn postervrienden. Maar ik was veel te verlegen om mij aan te melden voor de soundmixshow. Als die mensen die dan naar je kijken. En stel dat ik slecht was. En ik had ook niet de juiste kleding en uiterlijk en..en… Glenda Peters was de eerste winnares, Gerard Joling werd 3e. Later zouden Marco Borsato, Edsilia Rombley en Glennis Grace ook het programma winnen. Allemaal mensen waar je nu nog wat van hoort. Soms baal ik er wel van dat ik toen niet het lef had om mee te doen. Waar had ik dan nu gestaan in mijn carrière. Was ik ook populair geweest of had niemand meer wat van mij gehoord. Was ik nu misschien ook een Lady of Soul geweest? Zo knap dat die dames en heren dat wel aandurfden. En ook zo knap als ik nu die kids zie die meer durven en doen. Ik was er toen echt niet klaar voor. Geen idee waar mijn carrière nog heen gaat. Ik ben heel tevreden met wat ik tot nu toe al bereikt heb zonder kruiwagens en boekingskantoren. Op 18 februari 2017 ga ik eindelijk die slaapkamer uit komen met een eigen concert in het theater hier in Goes. En…op 30 november mag ik dat gevoel van in een theater staan al proeven. Ik mag dan met lady of soul Berget Lewis optreden tijdens haar concert in het theater de Maagd in Bergen op Zoom. Ik ben er klaar voor.

Tags:
5okt

Mijn pad

Posted by: Patricia Foort
Reacties uitgeschakeld voor Mijn pad

Mensen vragen mij wel eens hoelang ik al zing. Ik zeg dan vanaf mijn 6e, tenminste zover ik mij kan herinneren. Ik kan mij herinneren dat ik altijd al iets met muziek heb gehad. Ik zie bijvoorbeeld voor mij dat mijn moeder in onze woning in Dordrecht een glazen tafel aan het schoonmaken was terwijl op de radio het lied Kungfu Fighting voorbij kwam. Dit lied was een hit in 1974 en ik ben geboren in 1971. Ik kan mij ook herinneren dat ik achterin de auto zat en dat we langs een speelgoedwinkel reden op de Brouwersdijk in Dordrecht. Op de radio speelde toen I’m not in love van 10CC, een hit in 1975. Het grappige is dat die herinneringen ook iedere keer terug komen als ik de liedjes hoor. Zo hebben we allemaal wel iets met muziek denk ik. Herinneringen van cassettebandjes maken en wachten tot je favoriete lied op de radio kwam. De top 40 opnemen. Leuke herinneringen.

Familie

Mijn hele familie heeft wat met muziek. Mijn vader, Frank (ook wel Franklin genoemd), was voordat ik geboren werd soulzanger in de Dordtse band Smash ’68. Ik heb heel wat krantenknipsels gelezen die hij bewaard had. Hij heeft toendertijd oa opgetreden met Patricia Paay, Lee Towers, Sandra Reemer, Johnny Jordaan. Hij heeft opgetreden in Duitsland en Zwitserland. Hij heeft ook met zangwedstrijden meegedaan die hij won. Heel leuk om dat te lezen. En ik ben ook best trots als ik dat lees. Helaas is hij in 2013 in Suriname overleden. Hij zong nog steeds. Mijn moeder zingt ook. Ze heeft altijd in koren gezongen, en nu (ze is nu 74) zingt ze nog steeds graag. Ze gaat regelmatig met mij mee tijdens optredens en swingt dan lekker mee. Ik ben ook heel trots op haar. Mijn ooms en tantes van mijn vaders kant zingen ook allemaal. Ik heb met 2 van hen in koren gezeten. En van mijn moeders kant zingen ze ook bijna allemaal. Mijn broer, Stanley, zingt ook. En hij is MC’er en DJ. Zijn zoon Lorenzo(18 jaar), is ook aan het dj’en geslagen en treedt nu regelmatig op. Mijn neef Lucien is een best bekende dj hier in Nederland. Kortom muziek is er altijd geweest in ons leven.

Ik

In het dagelijkse leven ben ik best bescheiden en soms verlegen. En dat komt ook naar boven tijdens optredens. Niet tijdens het zingen zelf, want dan sta ik er. Dat is ook gewoon echt mijn passie, dus dat kost geen moeite. Maar mijzelf verkopen daarna of op een trouwbeurs of zoiets. Nee, daar ben ik echt slecht in. Totaal niet commercieel. Ik ben dan bang dat mensen mij te opdringerig of zo gaan vinden. Dat had ik toen ik begon ook als mensen mij belden. Ik hoopte altijd dat ze me gewoon mailden, dan kan ik mijzelf goed uiten. Maar aan de telefoon vond ik dat lastiger. Dat gaat gelukkig al veel beter. Ik kijk het ook af bij anderen. Hoe zij het doen. Dat is natuurlijk ook wel lastig, want op een trouwbeurs bijvoorbeeld sta je doorgaans alleen als zangeres, dus kun je niet bij een andere artiest afkijken hoe zij het doen. En jezelf als fotograaf of taartenmaker verkopen, is anders dan als zangeres jezelf verkopen. Als fotograaf bijvoorbeeld heb je voorbeelden om te laten zien. Je hebt echt iets om te laten zien. Ik kan natuurlijk ook beelden van eerdere optredens laten zien, maar elk bruidspaar zoekt wel een fotograaf. Geen zangeres. Dus ik moet ze eerst warm maken voor het idee van een zangeres en dan moet ik mezelf ook verkopen. Lastig dus. Ik sta dan ook weinig op beurzen, en als ik er wel sta, dan is het omdat ik mag zingen op een moment dat er aandacht voor is. Want dan verkoop ik mijzelf het beste.

Geloof

Ondanks mijn bescheidenheid geloof ik er heilig in dat ik eindelijk op mijn pad loop. De weg er naartoe is via veel zijstraten, doodlopende wegen en doolhoven gegaan. En daar ik er nog steeds naast moet werken (of nu ww omdat mijn laatste bijbaan gestopt is vorige week) om de rekeningen te betalen, loopt er nog een smal weggetje naast, maar die weg wordt steeds smaller gelukkig. Met elke stap groeit mijn geloof in mijzelf. Dit natuurlijk ook door de steun die ik van mijn vrouw krijg en van mijn omgeving en klanten. Het heeft mij zo’n 25 jaar gekost. Af en toe stond ik op het juiste pad, maar was ie donker en vertrouwde ik het niet. 🙂 Nu is hij zeer duidelijk zichtbaar. Believe(!) me.

Tags:
14sep

Passend plaatje

Posted by: Patricia Foort
Reacties uitgeschakeld voor Passend plaatje

Ik ben niet blond, blank, slank, licht van kleur. Ik ben niet superdik, heb geen lang glanzend zwart haar 😂…ik heb helemaal geen haar. Nee dat is ook niet waar, ik ben niet kaal. Ik verf mijn haar niet. Ik draag geen glimmende jurken (wel een toga als ik met mijn gospelkoor zing), geen hoge hakken…dat wil je ook niet zien😉. Kortom ik pas in geen enkel plaatje bedacht ik mij vandaag. En dat is best lastig. Bij huwelijksceremonies bijvoorbeeld. Als de bruiloft echt engelachtig perfect is aangekleed, neem ik aan dat men liever voor een zangeres gaat die in dat plaatje past. Dit is mijn gevoel he, misschien zit ik daarin helemaal mis. Maar ik heb dus het gevoel dat de toch al kleine markt nog kleiner is als je niet past in een plaatje/hokje. In het verleden heb ik veel steilen (nep)haar gehad. Ik heb staartjes gehad a la Randy Crawford en lang zwart haar. Hihi heel veel vrije dagen gingen verloren aan mijn haar. Ik werd er moe van en ik wilde ook geen nephaar meer. Toen een tijdje mijn haar ontkroest/gerelaxt, maar dat moest regelmatig gebeuren en is geen pretje voor je hoofdhuid. Dus ook daar op een gegeven moment klaar mee. Daarom is het mijn huidige kort koppie geworden. Heel af en toe draag ik een pruik…misschien moet ik dat vaker gaan doen om bij het plaatje te passen?

Live muziek

Een jaar of zo geleden las ik bij een collega muzikant op zijn Facebook dat er een poster ergens hing waarop live-muziek werd aangekondigd. Die collega was het er niet mee eens dat het live-muziek was, want het was een tape-act. De muziek staat op een band en de zanger/zangeres zingt live mee met de band. Wat ik dus ook doe. Er ontstond een hele discussie onder het bericht van mensen die het met hem eens waren en mensen, als ik, die het niet met hem eens waren. Mijn stem is mijn instrument en die moet ik goed onderhouden. Ook als ik niet op een podium sta trouwens. Als ik maar een verkoudheid of zoiets voel aan komen, denk ik aan mijn instrument en neem ik daar voorzorgsmaatregelen voor in. Mijn instrument is geschoold op het conservatorium. Ik bespeel mijn instrument live op een podium. Dat doe ik o.a. door ademhaling, ademsteun en houding. Ik kan mijn instrument ook live zonder band bespelen, maar met spreekt de luisteraars langer aan. De band is dus een hulpmiddel voor mijn instrument. Maar met mijn instrument breng ik de live-muziek.

Passende muziek

Op mijn website staat mijn gehele repertoirelijst verdeeld in de genres disco, soul, pop, easylistening, jazz, gospel en klein stukje klassiek. Ik zing wel wat Nederlandstalige nummers, maar ik vind mijn stem en vooral mijzelf passen …. bij deze genres. Per optreden bepaal ik welke liedjes daarbij zullen passen. In het begin van mijn carrière vroeg ik vaak aan de klant om mijn repertoire voor hun avond te bepalen. Het moest natuurlijk passend zijn. Nu ben ik de ervaringsdeskundige en de professional dus maak ik de keuzes. Zo af en toe heb ik te maken met perfectionisten als opdrachtgever en krijg ik dus voor 4 sets voorkeursnummers. Ik houd mij daar dan natuurlijk zoveel mogelijk aan, maar weet uit ervaring dat de avond pas echt geslaagd zal zijn als ik sommige nummers weglaat en er ‘eigen’ nummers tussen zet. Ik zorg er als professionele dienstverlener voor dat het passend wordt.

Tags:
7sep

Optredens

Posted by: Patricia Foort
Reacties uitgeschakeld voor Optredens

Mijn vrouw gaat regelmatig mee tijdens optredens. Vooral als het korte optredens of optredens op locaties zijn waarbij we een stuk moeten rijden. Soms maken we er dan weekendjes weg van. Een paar jaar geleden had ik een optreden in Rijssen. Dus hebben we het gecombineerd met een bezoek bij mijn schoonzus in Kampen. 2 jaar geleden mocht ik naar Texel voor een optreden. Ik heb toen nog een optreden kunnen regelen in het hotel waar we verbleven, de Smulpot. En we hebben er een heerlijk weekendje van gemaakt. In 2013 is ze natuurlijk ook mee gegaan toen ik voor optredens naar Lesbos mocht. In januari volgend jaar gaan we naar Hannover voor een optreden. Hopelijk volgen er de komende jaren nog meer van dit soort uitstapjes. Naar Amerika, Spanje, Frankrijk, Italië etc?  🙂 Ik heb ooit gelezen dat je je wensen in het universum los moet laten willen ze uitkomen. Dus bij deze.

Waarom?

Dat is de vraag die ik mijzelf uit onzekerheid stelde als ik weer eens een aanvraag kreeg voor een optreden in Overijssel of Utrecht of verder weg. Waarom kiezen ze voor mij terwijl ik zover weg woon. Er zijn toch ook goede artiesten in de buurt? Ben ik te ‘goedkoop’? Hoe hebben ze mij überhaupt gevonden! Dus geen Yeah, een leuke aanvraag, maar onzekerheid of ik wel goed genoeg was om helemaal uit Goes daarheen te rijden. Diezelfde onzekerheid zorgde ervoor dat ik in mijn beginjaren niet op mijn site of elders vermelde dat ik als zangeres van het conservatorium afgestudeerd was. Want dan moest ik toch wel heel erg goed zijn en kon ik die verwachtingen dan wel waarmaken. Gelukkig ben ik niet meer zo onzeker. Komt natuurlijk ook door de ervaring die ik nu heb en de reacties die ik van klanten en hun gasten krijg.

Stilstaan

Natuurlijk heb ik wel eens het gevoel dat ik stil sta in de voortgang van mijn bedrijf. Maar dat is niet het stilstaan wat ik nu bedoel. Op het conservatorium werd mij gevraagd om meer stil te staan op het podium. Daardoor hield ik meer controle over mijn stem. Dat klopte toen en dankzij mijn opleiding en techniek, heb ik controle over mijn stem gekregen. Maar ik kan niet stilstaan tijdens een optreden. Het gaat automatisch zonder na te denken. Dat is wat muziek met mij doet. En omdat ik mij er zo aan overgeef, komt het ook bij het publiek over. En bij muzikanten waar ik mee speel blijkbaar. Op 20 augustus heb ik vrijwillig voor een goede doel mee gedaan met een jamsessie in Dordrecht. 2 muzikanten kende ik van Facebook, de anderen helemaal niet. Niks gerepeteerd, gewoon lied uitkiezen op podium en gaan. Het waren allemaal ervaren muzikanten en dat was te merken. Van hun hoorde ik dat ik hen energie gaf door mijn performance. Nou, dat vond ik echt een super compliment.

Tags:
10jul

Favoriet lied of genre

Posted by: Patricia Foort
Reacties uitgeschakeld voor Favoriet lied of genre

Wat is jouw favoriete lied. Of welke genre zing jij nou het liefste. 2 veelgestelde vragen aan mij. En twee vragen die ik heel lastig vind om te antwoorden. Alle liedjes die ik zing, zing ik uit mijn hart, anders zing ik ze niet. Dat is het voordeel van solozangeres zijn. Ik bepaal zelf welke liedjes ik in mijn repertoire opneem en welke niet. Tijdens huwelijksceremonies zing ik natuurlijk nog wel eens nummers die niet in mijn repertoire staan, maar deze moeten wel bij mijn stem en genre passen. Als ik een nummer echt niks vind en er niks mee kan, zing ik het niet. Want dan kan ik het niet overbrengen zoals ik dat zou moeten. Het is dan aan het bruidspaar of ze dan nog wel willen dat ik kom zingen of dat ze voor een ander lied kiezen. Ik heb een groot repertoire, op dit moment zo’n 415 liedjes, maar ik ben geen dj die alles draait en alles kan draaien. Daarnaast ben ik afhankelijk van mijn lichaam en stem. Ik kan wel als antwoord geven dat mijn favoriete genre soul is. Maar dat is ook een grijs gebied. Mijn favoriete zangeressen zijn Nina Simone, Aretha Franklin, Whitney Houston en recenter Adele. Ik zing graag muziek van deze dames, maar ook van Stevie Wonder en Tina Turner. Disco vind ik ook lekker om te brengen, maar de 2 verschillende Ave Maria’s vind ik ook mooi om te zingen. Kortom….

Uit mijn hoofd

Dat is ook een veelgestelde vraag. Of ik al die liedjes uit mijn hoofd zing. I wish… Ik ken heel veel liedjes wel uit mijn hoofd, maar ik ben onzeker, daar heb je dat woord weer, of ik ze op het moment van optreden nog wel ken, dus ik heb helaas altijd de teksten op een Ipad voor me staan. Daarnaast ben ik ook verlegen, dus ik kan soms dan gewoon naar de tekst kijken terwijl ik de tekst wel ken. Dit zodat ik dan soms niet naar mijn publiek hoef te kijken. Gelukkig heb ik daar de laatste jaren minder last van dan vroeger.

Covers

Ik heb een paar eigen nummers en die zing ik wel eens als ze gevraagd worden, maar ik ben een echte liefhebber van covers. Er zijn zoveel mooie nummers geschreven, die ook heerlijk zijn om te zingen. Ik probeer eigenlijk niet al teveel te luisteren naar het origineel, zodat ik er nog een beetje een eigen draai aan kan geven. Natuurlijk zou ik graag een grote hit scoren met een eigen lied. Ik kijk dan ook met veel bewondering naar artiesten als de Ladies of Soul en Ruth Jacott. Die hebben een hit of meerdere gescoord en kunnen daardoor lekker veel optreden in binnenland en buitenland. Geen idee of dat het ultieme doel is van iedere zanger of zangeres, maar het is in elk geval wel de mijne. Lekker veel optreden en daarmee mijn brood verdienen. Maar ik zal ook altijd covers blijven zingen…denk ik.

Tags: