[:nl]Hoe weet je of je de juiste beslissingen neemt? En op het juiste moment? Ik heb op dit moment geen kantoorbaan naast mijn werk als zangeres. Op dit moment vind ik dat ook niet erg, want er komen drukke maanden aan met goede verdiensten. En ik heb nog WW. Maar…na die drukke maanden moet er natuurlijk ook gewoon geld binnen komen. Welke baan is passend, of moet ik mijn werk in de muziek nu maar toch gaan aanpassen naar een baan i.p.v andersom. En wanneer doe ik dat? Of moet ik dat juist niet doen. Zo vaak komen die gedachten in mijn hoofd en schuif ik de beslissing weer naar later. Het is ook de angst dat je iets beslist juist voordat er weer wat leuks op je pad gaat komen. In 2014 had ik bijna een baan aangenomen waardoor ik in december en januari 40 uren per week had moeten werken. Maar het voelde niet goed. Juist op het moment dat ik de moeilijke keuze nam om nee te zeggen, kwam de opdracht voor de Winter Efteling en dat is juist in december en januari. Dus wanneer stop je of zeg je nee? Heel wat anders (of niet…) maar vanochtend wilde ik een ketting om doen, maar er zat een knoop in. Ik heb nog andere kettingen, dus ik had die kunnen omdoen. Maar ik wilde perse deze ketting. Ik ben er voor gaan zitten, en wilde het op een gegeven moment opgeven. Maar toch nog een paar pogingen gedaan..twee minuten later was ie los en kon ik de ketting omdoen.
Lef
Ik ga wel eens naar optredens van artiesten toe. Doorgaans swingende artiesten. En dan vragen ze iedereen om op te staan en/of mee te klappen. En dan zie bijna iedereen eerst om zich heen kijken. Ik doe dat ben ik bang ook…met zo’n blik van ik zal toch niet de eerste of enigste zijn? Waarom is dat? Waarom zou dat wat uitmaken als je de eerste bent. Mijn moeder heeft dat bijvoorbeeld niet. Die staat tijdens een optreden van mij gerust als eerste of enigste op en gaat dansen. Heerlijk vind ik dat. Maar waarom hebben we die lef niet? Wat houdt ons tegen? Als kind hadden we dat volgens mij niet, ik niet in elk geval. Ik kon uren voor de tv de danspasjes van Thriller van Michael Jackson na proberen te bootsen in de woonkamer. En wie mij ook zag, het boeide mij niks. Of al die clipjes van MTV en TMF meezingen en dansen. Dansen in de woonkamer, dat was mijn sport. En een conditie die ik had hahaha. Naarmate ik ouder werd, schaamde ik mij ervoor en ik dans nu dus ook niet meer in de woonkamer. Ja soms, als ik echt een nummer van way back na een lange tijd weer hoor. Zoals Can’t touch this van MC Hammer. Maar dan moet mijn vrouw niet thuis zijn ;-). Dan ga ik helemaal los…zonder conditie, dus het stopt snel. Maar dan voel ik me weer even als vroeger. Op 5 november was ik bij de première van de theatertour van Berget Lewis. Zij doet aardig wat nummers van mijn kindertijd/jeugd. Het was een losse zaal, dus men ging al snel staan mee swingen. En ik deed lekker mee. Ik ga meer het voorbeeld van mijn moeder proberen te volgen. Geen volger zijn, maar als een van de eerste opstaan en vol genieten.
Professioneel zangeres
Ik heb het er wel eens eerder over gehad dat zingen en optreden mijn werk is. En dat dit veel meer onzichtbaar werk inhoudt dan het werk dat zichtbaar is voor de klant. En dat het lastig is om dit onzichtbare werk zichtbaar te maken. En dat het daarom lastig is voor een klant om er een waarde aan te geven. Het is een waarde geven aan een gevoel in plaats van een product. En dat gevoel is voor iedereen anders dus de waarde ook. Een taart bijvoorbeeld. Daar zit voor een taartenbakker heel veel tijd in en naar gelang de eisen van de klant kost het meer tijd en daarom gaat de prijs per persoon ook omhoog. Elke klant vind dat logisch. Ga je uit van 100 gasten zit je dus al gauw op meer dan 300 euro voor een taart. De taart is zichtbaar en daarna wordt er per persoon ongeveer 10 minuten van de taart genoten. Maar deze prijs is een algemene prijs voor een professionele op maat gemaakte taart. De voorbereidingen voor mij als zangeres kosten ook uren (administratie, contact met klant, muziek uitzoeken, zorgen dat het apparatuur in orde is, inladen, reistijd soms al om 17.00 vertrekken voor een optreden dat om 20.00 begint dus vroeg eten, uitladen, opbouwen, afbouwen, wachttijd) Een optreden van mij duurt een uur tot 4 uren. Voor dat uur zingen vraag ik dan iets meer dan 300 euro. Ik word er dan natuurlijk best wel verdrietig van als mensen dat teveel vinden voor een uur zingen. Maar ik word er nog verdrietiger van als andere professional muzikanten expres een lagere prijs gaan neerleggen om de opdracht binnen te krijgen. Ieder zijn ding natuurlijk, maar we hebben al ‘concurrentie’ genoeg van hobbyisten. Maak het elkaar dan niet nog moeilijker. Daardoor wordt het voor een klant ook nog moeilijker om de waarde van een muzikant in te schatten en blijven we een afding dienstverlening. Zie ook http://www.musicmotion.nl/gratis-optreden-voor-niets-gaat-de-zon-op/
[:]